Fles

"Ze kan weer uit een fles drinken!"

Blij vertel ik het nieuws aan mijn vader. 

Mijn dochter van 7 drinkt weer uit een fles.

Toen dochter twee jaar geleden wegviel was ze net enkele maanden helemaal van de fles af. Tot die tijd dronk ze 's avonds voor het slapen nog een fles met lauwe melk.

In de 'comakliniek' leerden ze haar het op-een-speen-zuigen bewust niet meer aan, omdat het niet als leeftijdsadequaat gezien werd. Best begrijpelijk. Mijn doel was echter vooral dat ze zelf weer kon eten en drinken en het maakte me weinig uit hoe ze het binnen zou krijgen.

Vrij snel nadat dochterlief bewust was verklaard begon ze met eten. Eerst kleine hapjes appelmoes. Toen ze die daadwerkelijk doorslikte probeerden we meer fijngemalen babyvoeding. Drie weken nadat ze was begonnen met eten, at ze weer gewoon mee.

Drinken ging nog wat moeilijker. Ik heb haar in die tijd wel eens een fles gegeven. Uit een fles drinken had ze zo lang gedaan, dat zou toch moeten kunnen lukken.

Ik was verbijsterd dat het niet ging. Ze wist gewoonweg niet meer hoe het moest. 

Ik heb het maar gelaten.

Onlangs wilde ze baby spelen met oma.
Of ze misschien wel een flesje mocht, met limonade alsjeblieft. 

Bij oma op schoot dronk ze gewoon het flesje leeg, alsof ze het gisteren nog deed.

Stomverbaasd, deze mama.

En trots, dat haar zevenjarige dochter weer uit een fles kan drinken.

Toch wel jammer dat haar grote-mensen-tanden nu net aan het doorkomen zijn...