Moederdag

Moederdag 13 mei 2012

Dochterlief heeft waterpokken, sinds een dag of 5. Grote blaasjes, pittige koorts. 

Maar je hoort haar er niet over. 

Ze ligt in coma.

De schat ligt net een kleine 2 weken in de comakliniek. 

Het doet haar goed, de kliniek. In kleine stapjes gaat ze vooruit. 

Maar de laatste 2 dagen is ze toch wel erg ziek van de waterpokken. 

We hopen maar dat ze de jeuk niet voelt. Ze kan zelf niet krabben en dan zou het wel erg zielig zijn.

Straks gaan we weer naar haar toe. 

Eerst krijgen we een moederdagontbijt van het Ronald McDonaldshuis. 

Lief dat ze dat geregeld hebben. 

Tot mijn grote verrassing smaakt de mcMuffin me goed.

Ondanks dit ontbijt overheerst het verdriet. 

Mijn dochter is niet bij me. 

Ze ligt enkele tientallen meters bij mij vandaan, in isolatie, vanwege de waterpokken.

Vorig jaar gaf ze me haar eerste zelfgemaakte moederdagcadeau.

Nu weet ze niet eens dat het moederdag is.

Het verdriet deel ik met een moeder die ook in het huis logeert.

Haar zoon, met dezelfde leeftijd als dochter, ligt ook in de kliniek.

Ook bij haar de pijn en het weemoedig verlangen naar die moederdag een jaar eerder.

Ik plaats een foto op facebook waar we samen stralend lachend op staan. 

Onder de foto mijn vurige wens;

Volgend jaar voor moederdag zal zo'n foto van ons samen het mooiste cadeau zijn.

Moederdag 10 mei 2015

Het is half 9 als ik wakker word.

Manlief was vannacht ziek. Klappertandend lag hij naast me. 

Meer dan 40 graden koorts. Verschrikkelijke hoest.

Dochterlief was er onrustig van in haar bed naast het onze.

Ze slingerde af en toe met kracht haar arm in mijn gezicht.

Later de nacht ben ik in dochters kamer gaan liggen.

Ik ga kijken of ze wakker zijn, maar ze liggen beiden nog in diepe rust. 

Pas na half 10 hoor ik gerommel boven. 

Als ik de slaapkamer in kom, barst dochter in juichen uit:

-Het is moederdag!!!!!-

-En nu krijg ik een cadeau!-

juich ik terug.

Manlief tovert het cadeau tevoorschijn en samen pakken dochter en ik het, door haar zelf versierde, pakje uit.

Een prachtig versierde vlinder, in de kleuren van dochter, mét glitters.

Mijn wens is uitgekomen. 

We hebben al vaak een foto gemaakt samen. En voor de 3de keer na die onfortuinlijke moederdag ontvang ik van dochter zélf een pakje.

Eentje die ze zelf gemaakt heeft en me met trots overhandigt.

Deze moeder is blij, dankbaar en supertrots!