"Je wordt zo hoofderig."
Ik schiet in de lach.
"Wórd hoofderig? Ik bén hoofderig!"
Er ontglipt me een "duh".
Nu schiet mijn lieve coach ook in de lach.
We praten over mijn slaapproblemen en wat ik 's nachts doe als ik wakker ben
"Wat als je je een dier voorstelt voor je hoofd..."
(O, makkelijk, een Tijger)
"...en één voor je lijf"
(Ehm...)
Het dier voor mijn lichaam moet wollig zijn, wit en langharig...
... een Lama!
"Die kan nog lekker spugen ook!"
We praten over Tijger
(Die álles bespringt wat ze tegenkomt)
En over Lama
(Die goede voeding en beweging nodig heeft)
Waarom Tijger er is
(Om Lama te beschermen tegen de vele prikkels van buitenaf)
En wat Tijger van Lama nodig heeft
(Kunnen schuilen tegen haar hart in haar warme vacht).
"Wat jij moet doen is 's avonds Tijger te slapen leggen".
In de avond wandel ik een uur en ik leg Tijger te slapen als ik in bed lig.
Hoopvol. Zou het werken?
Half 2 ben ik wakker, zoals gewoonlijk.
Slaapdronken naar de wc en slapen lukt daarna niet meer.
En toch voelt het anders.
Geen hoofd op pootjes, geen springerige Tijger die overal naar toevliegt.
Ik voel haar rustig zitten, ergens bij mijn hartstreek, terwijl ze soezelend naar buiten gluurt in haar dikke witte langharige Lama-jas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten